C’era una vòta un Re…

C’era una vòta un Re,
bifè, viscottu e minè,
c’avia lu fruttu di un margitteddru
bifeddru, viscottu e mineddru,
e ci lu dava pi’ campari a so’ figghia
bifiddra, viscottu e minigghia.
Un jornu lu fruttu di lu margitteddru
bifeddru, viscottu e mineddru
si lu rubbàu un açeddru
Bifeddru, viscottu e mineddru.
La figghia, bifiddra, viscottu e minigghia,
senza lu fruttu di lu margitteddru,
bifeddru, viscottu e mineddru,
chiancìa pi’ la famuzza,
bifuzza, viscottu e minuzza.
Allura lu Re
bifè, viscottu e minè,
‘npinseri pi’ iddru e pi’ la figghia
bifiddra, viscottu e minigghia,
fici fari un Bandu
bifusu, viscottu e minusu:
“Cu porta lu fruttu chi rubbàu l’aceddru
bifeddru, viscottu e mineddru,
si marita a me’ figghia,
bifigghia, viscottu e minigghia”.
E vinni un cristianu
micciusu, vavusu, tignusu,
bifusu, viscottu e minusu,
chi dissi a lu Re
bifè, viscottu e minè:
“jeu ti portu lu fruttu
chi rubbàu l’aceddru,
bifeddru, viscottu e mineddru,
e tu mi duni a to’ figghia
bifigghia, visottu e minigghia”.

Lu Re bifè, viscottu e minè
guardàu lu micciùsu, vavusu, tignusu,
bifusu, viscottu e minusu,
e dissi:

“Micciùsu, vavùsu, tignùsu,
bifusu, viscottu e minusu,
jeu ‘un ti dugnu a me’ figghia
bifigghia, viscottu e minigghia! …
e mancu lu fruttu di lu margitteddru
bifeddru viscottu e mineddru!

Pigghia la strata bifata, viscottu e minata,
torna a ‘u to’ paisi
bifisi viscottu e minisi,
prima chi chiamu i Cavaleri
biferi, viscottu e mineri,
chi ti fannu a purpetti
bifetti, viscottu e minetti,
‘nsemmula all’oceddru
bifeddru, viscottu e mineddru”.

A chiddra parata,
lu micciùsu, vavùsu, tignùsu,
bifusu, viscuttu e minusu,
currènnu, currènnu,
bifennu, viscottu e minennu,
turnàu a lu so’ paisi
bifisi, viscottu e minisi,
turnàu a lu so’ paisi
bifisi, viscottu e minisi,
e ‘un misi cchiù pedi
a lu Regnu di lu Re
bifè, viscottu, e minè!